Charakterystyka obszarów wiejskich w Polsce w kontekście starzenia się ludności

Celem opracowania jest analiza i ocena obszarów wiejskich w Polsce w kontekście starzenia się ludności w latach 1999–2001 i 2009–2011. W opracowaniu uwzględniono 2173 gminy (tj. wszystkie gminy wiejskie i wszystkie części wiejskie z gmin miejsko-wiejskich). Badając zjawisko, posłużono się takimi wskaźnikami, jak: współczynnik starości demografi cznej, indeks starości demografi cznej i wskaźnik starzenia demografi cznego. W świetle badań stwierdzono, że poziom starzenia się ludności na obszarach wiejskich w Polsce jest bardzo zróżnicowany. Generalnie z tego punktu widzenia można wydzielić trzy kategorie obszarów: obszary wiejskie, na których proces starzenia się pogłębia (dotyczy to zwłaszcza obszarów wiejskich Polski wschodniej i centralnej); obszary wiejskie, na których następuje wyhamowanie starzenia (obszary wiejskie w Polsce południowo-wschodniej i południowo-zachodniej, a także częściowo centralnej) oraz obszary wiejskie, na których zachodzi odmładzanie struktur wieku (obszary wiejskie w Polsce północnej i strefy podmiejskie dużych miast). W celu wychwycenia różnic i podobieństw obszarów wiejskich w Polsce w kontekście starzenia się dokonano ich klasyfi kacji w oparciu o metodę bonitacji punktowej.