Odnowa wsi jako przedmiot badań geograficzno-osadniczych

Próba zarysowania problemów związanych z wybranymi tendencjami dezintegracyjnymi i integracyjnymi w nauce ma na celu zastanowienie się nad pojęciem „odnowy wsi” oraz jego funkcjonowaniem w różnych kontekstach i wymiarach. Niektóre formy hybrydyzacji badań naukowych skłaniają do przemyśleń odnośnie zakresu tego pojęcia w zależności od wewnętrznych i zewnętrznych uwarunkowań jego rozwoju. Celem opracowania jest próba określenia specyfiki i zakresu pojęcia odnowy wsi w zależności od charakteru hybrydyzacji badań naukowych. Punktem wyjścia, a jednocześnie punktem odniesienia kolejnych etapów rozważań jest geografia osadnictwa – dyscyplina o bardzo długiej tradycji rozwoju, a także niekwestionowanym dorobku badawczym oraz walorach poznawczych i aplikacyjnych. W każdym przypadku podkreślany jest wkład geografii osadnictwa w rozwój kierunków badań transdyscyplinarnych oraz rozumienie odnowy wsi w ich obrębie. Kolejne ogniwa rozważań należy również traktować jako oryginalną propozycję badań łączącą wiedzę geograficzną oraz tę wytworzoną na styku z innymi naukami. Elementem uzupełniającym, wplecionym w strukturę opracowania, są opisy czterech zagadnień badawczych, które należy traktować jako przykłady dobrych praktyk geografii osadnictwa. Stanowią one reprezentację możliwości wykorzystania różnych koncepcji w budowie całościowego programu badań nad odnową wsi.