Tom 46 - Społeczne i indywidualne zasoby obszarów wiejskich
Strony: 27-39
Link do publikacji (RCIN): PDF
W rozwoju lokalnym coraz większą rolę przypisuje się czynnikom endogenicznym, wśród których ważnym zasobem jest kapitał społeczny. Kapitał społeczny najogólniej definiowany jest jako specyficzny rodzaj więzi łączących określone społeczności, istotnych w kreowaniu rozwoju lokalnego. Uaktywnienie kapitału społecznego następuje często w sytuacji zagrożenia interesu lokalnej wspólnoty. Rodzą się wówczas relacje, które mogą zaowocować współdziałaniami w nowych okolicznościach. W niniejszym opracowaniu zaprezentowano mobilizowanie kapitału społecznego podolsztyńskiej wsi Ruś na różnych płaszczyznach aktywności. Społeczność Rusi stanowi przede wszystkim młoda ludność napływowa charakteryzująca się wysokimi na ogół kwalifikacjami zawodowymi. Początkowo nie było formalnego lidera mobilizującego lokalną społeczność, wszelka aktywność miała często wymiar spontaniczny. Z czasem rolę liderów przejęli sołtys wsi Ruś, przy wsparciu rady sołeckiej, a także prezes i członkowie zarządu Stowarzyszenia Miłośników Rusi nad Łyną. Wysoka świadomość takich wartości, jak czyste, niezmienione środowisko przyrodnicze, ciągłość kulturowa miejsca zamieszkania czy więzi lokalne, wyzwalają działania, które kreują przestrzeń przyjazną mieszkańcom, a równocześnie otwartą na przybyszów.