Rola zasobów krajobrazu kulturowego obszarów wiejskich w procesie odnowy wsi i rozwoju lokalnego na przykładzie Długiej Gośliny w województwie wielkopolskim

Na obszarach wiejskich występuje bogactwo historycznych zasobów krajobrazu kulturowego, które mogą stanowić o rozwoju społeczno-gospodarczym tych terenów. Ochrona tych zasobów powinna mieć charakter proaktywnych działań wpływających na jakość krajobrazu oraz funkcjonalność tych obszarów. Celem studialnych badań krajobrazowych prowadzonych we wsi Długa Goślina w województwie wielkopolskim było określenie działań w ramach odnowy wsi, w formie potencjalnych wariantów (scenariuszy) rozwoju, możliwych do zaimplementowania również w innych jednostkach osadniczych. Długa Goślina wykazuje cechy typowe dla wielkopolskiej wsi – ograniczanie funkcji rolniczych na rzecz funkcji mieszkaniowych i usługowych, co powoduje deformację historycznego układu wsi. Wieś ta charakteryzuje się znaczną różnorodnością pod względem zasobów krajobrazu kulturowego, które odpowiednio zinterpretowane i zagospodarowane mogą stanowić istotne podstawy rozwoju lokalnego. W wyniku badań zaproponowano jako możliwy do realizacji scenariusz rozwoju turystyki kulturowej. Wariantem opcjonalnym lub równoległym – z racji funkcjonujących gospodarstw rolnych oraz bliskiego rynku zbytu – byłby rozwój w oparciu o koncepcję rolnictwa ekologicznego.Wydaje się, że zaproponowane warianty-scenariusze mają uniwersalny charakter i przy odpowiedniej ich adaptacji do lokalnych uwarunkowań mogą znaleźć zastosowanie w przedsięwzięciach odnowy wsi na terenie Wielkopolski.