Reforma rynku cukru Unii Europejskiej jej wpływ na uprawę buraków cukrowych i produkcję cukru w Polsce

Studia Obszarów Wiejskich (2016)
Tom 42 - Przedsiębiorczy wymiar rozwoju obszarów wiejskich
Strony: 185-196
Link do publikacji (RCIN): PDF IconPDF

W artykule przedstawiono wstępne wyniki badań przestrzennych dotyczących reformy rynku cukru Unii Europejskiej z 2006 roku. Przeanalizowano zagadnienie spadku powierzchni upraw buraków cukrowych w Polsce w latach 2002–2010. W badanych latach odnotowano także pozytywne zjawisko wzrostu plonów buraków cukrowych. Reforma rynku cukru oprócz ograniczenia limitów produkcji cukru, zakładała wprowadzenie płatności cukrowych, które miały spowodować ograniczenie produkcji surowca. Konsekwencją tego zjawiska była likwidacja zakładów cukrowniczych, które na wielu obszarach stanowiły znaczącego pracodawcę. W wyniku reformy musiał się zmienić profil produkcji plantatorów, ale również musiało nastąpić przekwalifikowanie ludności na rynku pracy. Istniejące cukrownie zarządzane przez spółki zarówno z kapitałem polskim, jak i niemieckim wykazują tendencję do kumulowania kapitału. Polska przynależy do tzw. „pasa buraczanego” Unii Europejskiej, czyli do zbioru krajów z największym potencjałem produkcji cukru. Nie jest jednak jasne, jak wspólny rynek i skutki kolejnej reformy w 2017 r. wpłyną na poziom konkurencyjności polskiego cukrownictwa.

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Katedra Gospodarki Przestrzennej i Turyzmu
ul. Lwowska 1, 87-100 Toruń
a_dubownik@umk.pl

Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Wydział Nauk o Ziemi
Katedra Gospodarki Przestrzennej i Turyzmu
ul. Lwowska 1, 87-100 Toruń
rudnickir@umk.pl